Пожарите кај возилата функционираат доста различно, во зависност дали станува збор за традиционни двигатели со внатрешно согорување или модерни електромобили. Кај возилата со бензин, повеќето пожари започнуваат во системот за гориво, бидејќи бензинот и дизелот всушност претставуваат материи кои лесно можат да се запалат. Кај електромобилите, приказната е поинаку. Главниот проблем потекнува од литиум-јонските батерии под капакот. Кога нешто не е во ред со системот за гориво кај возило со ДВС, пламенот може брзо да се прошири поради летливоста на нафтните производи. За сопствениците на електромобили, поголема загриженост предизвикува не горивото, туку она што се случува кога батериите ќе дадат квар. Термичкиот негативен процес е голем проблем во овој случај. Тоа е кога батеријата се загрее премногу и започнува сама да гори, понекогаш дури и откако првичниот проблем изгледа решен.
Забележливо е зголемување на пожарите поврзани со електромобили, кое предизвика загриженост кај групите за противпожарна безбедност. Погледнете што наскоро го објави американската Национална безбедносна служба за транспорт: кај обичните возила со внатрешно согорување пожарите се јавуваат околу 1.530 пати на 100.000 возила во движение, додека кај електромобилите тоа е само околу 25 пати во истото количество. Но, тука доаѓа клучниот момент - кога еднаш започнат пожарите кај електромобилите се многу потешки за гасење, поради интензивноста и траењето на оние пожари во литиум-јонските батерии. Тоа предизвикува големи предизвици пред пожарникарите. Ефектот на топлинско разбегување значи дека пожарите можат да траат часови, а најлошото од сè е дека можат повторно да се запалат, дури и кога сите мислат дека целосно се загасени. Тоа ги прави пожарите кај електромобилите сосема различни од пожарите кај традиционалните возила.
Пожарите кај литиум-јонските батерии претставуваат опасности кои далече надминуваат само запалување. Кога овие батерии ќе се прегрејат, тие влегуваат во она што се нарекува топлинско бегство, кое ослободува разни опасни гасови. И поради комплексната електроника и хемикалии внатре, гасењето на овие пожари не е нешто со што стандардната опрема за борба со пожари може да се справи ефикасно. Како пример може да се наведе случајот кај Audi Indianapolis каде што запала Audi E-tron GT – пожарникарите имале големи потешкотии при гасењето. Овие ситуации покажуваат колку многу службеници за итни случаи сè уште не се подготвени да се справуваат со пожари кај електрични возила, кои се однесуваат сосема поинаку од традиционалните пожари од бензин.
Старите методи за гасење на пожари не се доволни за современите пожари кај возилата, особено кога се работи за електрични возила. Водата, CO2 и стандардната пожарна пена се ефективни кај пожари на возила со бензински мотори, но не функционираат доколку станува збор за пламен со литиум-јонска батерија. Што ги прави овие пожари толку сложени? Хемијата во батериите предизвикува проблеми кои не можат да се совладаат со обична пена. Повеќето конвенционални пенета имаат проблем да навлезат во самите батерии и да ги намалат температурите на соодветен начин. Освен тоа, нивното влијание врз животната средина е негативно. Најлошото е дека дури и откако ќе се погасат видливите пламени, постои сериозна опасност пожарот да се повтори.
Повеќето стручњаци се согласуваат дека традиционалните методи за гасење на пожари не се доволни кога станува збор за пожари кај електрични возила, а во некои случаи дури и влошуватат состојбата. Да го земеме како пример методот со вода. Кога ватрогасците ќе ја прскаат водата врз овие возила, таа има тенденција да се лее насекаде, носејќи ги опасните хемикалии од батериите со себе. Ова го забележавме во пракса во Кармел, каде што локалната ватрогасна служба имаше проблем да гаси пожар на Audi E-tron во гаражата. Литиум-јонските батерии предизвикуваат разни проблеми во затворени простории како што се гаражи или паркинзи. Инцидентот јасно покажа зошто имаме потреба од различни алатки и обука специфични за справување со пожари кај електрични возила, наместо да се полага доверба на старите методи кои беа успешни кај возилата со бензинско гориво.
Анализирајќи ја реалната ситуација, станува јасно зошто традиционалните методи на гасење на пожари повеќе не се доволни. Земете го на пример случајот со електричниот воз на Audi кој стоеше на пакет лифт – гасењето на пожарот бара многу повеќе работа од обично, а пожарникарите мораше да користат методи кои не се дел од нивниот стандарден пристап. Пожарите кај електромобилите секако се сосема различни предизвици. Сепак, пожарните служби низ земјата започнаа да се прилагодуваат. Сега користат специјализирана опрема, како што се онези јакна за EV возила кои ги гледавме последно време, а првите извештаи покажуваат дека навистина имаат подобар ефект кај гасење на овие упорни пожари. Чинот е, нашитеот пристап кон гасење на пожари мора да оди во корак со начинот на кој се менуваат возилата. Со тоа што се појавуваат сѐ повеќе возила со зелена технологија на патиштата, опремени со разни високи технолошки компоненти, старите методи ќе остануваат сѐ повеќе во заднина.
Топлинната отпорност има голема важност при изборот на јажење за гаснење на пожар во автомобил, особено важна и за електричните возила и традиционалните возила со бензински погон. Правилното јажење мора да издржи значителна топлинска изложеност. Стеклото добра работи овде бидејќи таа одлично ја одржува топлината и трае подолго од многу алтернативи. Кога работите стануваат доволно топли за да се топат металните делови, всушност постојат индустриски тестови како ASTM F1989 кои проверуваат колку добри се овие јажиња во одржувањето на интензивната топлина. Обично тие тестови бараат јажиња што можат да издржат околу 1000 степени Целзиусови без да се распаѓаат со текот на времето. Ставањето на нешто што ги поминува овие стандарди прави голема разлика во итни случаи каде што брзите акции ја спасуваат животот и имотот кај различните типови на возила денес на патеката.
Големината има значење и кај ватрени ќебиња. Ако сакаме правилно да гасиме пожари, ќебето мора да биде доволно големо да го покрие целиот возило. Точните мерења може да се разликуваат во зависност од типот на возилото, но воопшто, повеќето луѓе препорачуваат нешто што покрива околу 95 отсто од површината. Дијаграмите многу помагаат овде, бидејќи покажуваат точно како да се распрсне ќебето врз различни типови возила, што прави голема разлика кога времето е критично. Организации за стандарди како оние зад EN 1869 всушност поставиле доста јасни правила за големините, така што производителите знаат што најдобро функционира, без разлика дали е во прашање мал автомобил или масивен камион.
Кога секојдневието брои во вонредни ситуации, тежината и колку е флексибилно еден ватрен ќебе прави голема разлика. Лесни материјали значи дека пожарникарите можат побрзо да го извадат ќебето и да го стават врз пламените, без да трошат драгоцено време. И способноста да се сака и да се формира околу пречките исто е важна. Замислете се како покривате остри агли на автомобили – огледала што стекнуваат, спојлери што се протегаат кон ѕидовите. Тука флексибилноста стварно сјае. Повеќето современи ќебиња користат работи како стаклена волна покриена со силикон, бидејќи останува доволно лесно за работа, но истовремено издържува на интензивна топлина. Пожарникарите им треба нешто што можат брзо да го фркат, а нема да се скрши кога ќе се протегне околу чудни форми. Тоа да се направи добро не е само удобно. Брзо развијање буквално спасува животи во реални пожарни сценарија.
Пожарните ќебиња мораат да издржат експлозии и корозивни киселини, особено кога се соочуваат со опасни ситуации на терен. Во реални услови, често се поставуваат непредвидени предизвици пред овие безбедносни алатки. Стандардите како што е ISO 9185 всушност предвидуваат специфични тестови за проверка на тоа колку добро пожарните ќебиња издржуваат експлозивни сили и хемиска изложеност. Статистиката покажува дека околу 30% од сите пожари во автомобили вклучуваат некаква опасна супстанца, што прави квалитетната заштита од пожар целосно неопходна. Кога вработените во хитни служби пристигнат до возгорен автомобил, тие сакаат да имаат доверба дека нивната опрема ќе функционира како што е најавено, заштитувајќи не само она што е во автомобилот, туку и нив самите во тие критични моменти.
Купувањето на ватрени ќебиња значи да се најде баланс помеѓу цената и нивната ефикасност во итни случаи. Поразно, поскапите ватрени ќебиња обично се од подобри материјали и соодветни сертификати, но сепак си вреди да се пресметаат бројките пред да потрошите многу пари. Кога ќе погледнеме наоколу, повеќето скапи опции имаат највисоки оценки за безбедност или одговараат на строги индустриски стандарди, што објаснува зошто чинат повеќе. За луѓето кои работат во работилници за поправка на возила, важно е да размислат дали заштедата на пари на почеток со евтини ќебиња е разумна во однос на можните ризици за безбедност подоцна. Добро ватрено ќебе купено денес може да заштеди илјадници уште убави пари ако нешто се случи со запаливите материјали во текот на поправките.
Кога одлучуваат помеѓу еднократни и повеќекратни ватрени ќебиња, повеќето луѓе се мачат со прашањето што се случува откако ќе избие пожар. Повеќекратните опции можеби изгледаат поевтини на прв поглед, но потребно е правилно чистење и проверка за оштетувања пред некој да се обиде да ги користи повторно. Чистењето на овие ќебиња значи отстранување на разни материи останати по пожарот, вклучувајќи растопени материјали и масни остатоци кои со текот на времето можат да ја зајакнат ткаенината. Некои материјали всушност се справуваат подобро со ова чистење од други. Стеклото и силикатните влакна обично го поднесуваат процесот на детоксикација доста добро во споредба со другите видови. Сепак, многу безбедносни професионалци ќе им препорачаат на компаниите да одберат еднократни ќебиња. Логиката е едноставна – нема шанса за намалена заштита во критични моменти кога секоја секунда е важна.
Разгледувајќи дали еднократната или многукратната употреба на ватрени ќебиња е поефтина финансиски, има големо значење при одлуката за купување. На прв поглед, многукратните ќебиња изгледаат како поевтин избор, бидејќи можат да се користат повеќепати. Но почекајте, има загатка. Овие ќебиња бараат редовно чистење и инспекција, што со временот се зголемува во трошоци за работа. Некои реални примери покажуваат дека иако ќебињата за еднократна употреба на почетокот се поскапи, често пати тие се покажуваат како подобар избор во смисла на финансии во местата каде што пожарите често се јавуваат, бидејќи нема потреба од одржување помеѓу употребите. За компании кои размислуваат што е поефтино на подолг рок, математиката понекогаш укажува дека изборот на ќебиња за еднократна употреба е попаметна финансиска одлука. Тие ги елиминираат повторувачките трошоци за одржување, а при секоја употреба нудат сигурна заштита.
Ролите од ткаенина отпорна на оган се изработуваат со посебна пажња за да се користат во пожарни ќебиња. Производителите користат специфични методи при производството кои помагаат да се зголеми отпорноста на ткаенината кон топлината и да трае подолго со текот на времето. Начинот на кој се преплетуваат влакната има голем значај. Кога преплетката е погусти, ќебето обично подобро ја изолира топлината и посилно издржува кога е изложено на пламен. Повеќето комерцијални роли имаат дебелина од околу половина милиметар до околу два милиметра. Точната дебелина зависи главно од апликацијата за која се користи - индустриските услови обично бараат поголема дебелина, додека за лична заштитна опрема може да се користи потенка ткаенина. Овие карактеристики им овозможуваат на материјалите да издржат екстремни температури без да се распаѓаат, што објаснува зошто ваквиот материјал е толку важен за пожарникарите и другите лица кои работат во опасни услови. Многу производители ги конструираат своите производи така што ќе ги исполнат или дури ќе ги надминат барањата поставени од организации како ASTM и ANSI, благодарение на добрите производни практики при изработка на квалитетна ткаенина од стаклени влакна.
Стаклениот влакен што се користи во ѕидници за варење се прави за да издржи интензивна топлина и пламени, поради што е важен безбедносен производ за секој кој работи во професионална средина. Што го прави ова стаклено влакно различно? Неговиот специјален состав му овозможува да издржи температури околу 1000 степени по Фаренхајт, што е многу важно на местата каде што се варува редовно. Повеќето квалитетни производи денес доаѓаат со сертификати од ISO и ANSI, така што вработените знаат дека добиваат нешто што навистина нуди заштита. На градилиштата низ земјата, варачите секојдневно се доверуваат на овие ѕидници. Тие ги штитат од искри што летаат и од врелата шлака која инаку може да предизвика пожар. Стандардите во производството не се само хартија. Кога вработен ќе се завие во една од овие ѕидници додека работи на некој голем проект, тој се доверува на децении тестирање и подобрување за да остане безбеден додека опремата исто така останува непокварена.
Ватераните за пожар често добиваат лош имидж, бидејќи има тенденција да се распаднат кога ќе се изложат на вода или груб третман, поради што заштитните покрити се многу важни. Производителите обично ги користат силиконови или полиуретански покрити за да се осигура дека ватераните остануваат суви и да имаат подолг век на траење против секојдневно трошење. Истражувањата покажуваат дека овие третмани всушност можат да го удвојат времето на корисност на ватераната за пожар, со што се намалуваат трошоците за замена со тек на време. Водонепропусниот слој го спречува влажноста од влијание врз карактеристиките на ватераната да гаси пожар. Сé пак, покритите отпорни на абразија го одржуваат ватераната цели и правилно функционирање дури и по тоа што била влечена низ груби подови или користена повеќе пати во итни случаи. Оваа комбинација помага да се одржи и безбедносниот стандард и бюджетските сметки за објекти кои се доверуваат на овие критични безбедносни алатки.
Кога ќе настане итна состојба, знаењето како правилно да се користат ѕидни покривала прави голема разлика, затоа обука на персоналот останува задолжителен безбедносен протокол. Добрите обуки треба да вклучуваат препораки од почитувани групи како што е NFPA, иако многу работни места просто го следат оној начин кој најдобро им одговара. Самата обука треба да научи луѓето како брзо да грабнат и распнат покривала врз пламените, но исто така да им даде прилика на сите да вежбаат реални ситуации. Студиите покажуваат дека кога вработените знаат што прават, тие ги намалуваат повредите и трошоците за поправка во случај на пожари во автомобили за околу половина, понекогаш и повеќе. Таквото знаење не е само вредно туку и спасува животи кога секоја секунда е од решавачко значење.
Начинот на кој ги складираме покривалата за пожар прави голема разлика во нивната ефикасност кога најмногу се потребни. Најдобро место? Суво место каде што температурата е стабилна, а не некаде изложено на сончева светлина со текот на времето. Никој не сака покривало за пожар кое месецима седело во врелината на гаражата. И редовните проверки се важни – проверете ги рабовите за истриени делови или промени во бојата што може да значат дека покривалото го надминало своето време. Некои тестови покажаа дека покривалата што се одржуваат правилно можат да бидат околу 40% поефикасни во гасење на пламени во споредба со оние што се оставени да се заборават во складиштето. Со следење на овој едноставен режим на одржување, добивате чувство на безбедност, знаејќи дека ако некогаш автомобилот започне да гори, покривалото ќе изврши точно она за што е наменето – ќе спасува животи, а не ќе го подлева оганот.
Топ vestsјина2025-03-25
2025-03-25
2025-03-25
Ауторско право © 2025 од Шандонг Ронди Композит Материали Ко., Лтд. — Правила за приватност
EN
